Saman-Jalili
همین که من به یادتم که با غم تو راحتم
اسیر عشقو عادتم اینه عادتم، عادتم
میدونی طبق عادتم که ته کشیده طاقتم
به شونه هات بد عادتم اینه عادتم
عادتم یه گریه توی خلوتم یه اشکی روی صورتم
تموم نمیشه غربتم اینه عادتم
منو دلخوریو دل داغون و هر دفعه پرسه زدن زیر بارون
با یه قابی که عکس تو توشه
منو دادی تو دست خیابون منو میکشی جای دوتامون
منو اشکی که واسه تو ریختم و این دفه پای تو میگذرم از جون
چه بی رحمی که اینجوری راحت منو دادی تو دست خیابون
منو میکشی جای دوتامون
همین که من روانیتم به مو رسیده طاقتم خودِ تو دادی عادتم، دادی عادتم
عادتم درسته واسه داشتنت اثر نکرده با عادتم
محاله ترکه عادتم، ترکه عادتم
عادتم یه گریه توی خلوتم یه اشکی روی صورتم تموم نمیشه غربتم اینه عادتم
منو دلخوری و دل داغون و هر دفه پرسه زدن زیر بارون
با یه قابی که عکس تو توشه
عادتم یه گریه توی خلوتم یه اشکی روی صورتم
تموم نمیشه غربتم اینه عادتم
منو دلخوریو دل داغون و هر دفعه پرسه زدن زیر بارون
با یه قابی که عکس تو توشه
منو دادی تو دست خیابون منو میکشی جای دوتامون
منو اشکی که واسه تو ریختم و این دفه پای تو میگذرم از جون
چه بی رحمی که اینجوری راحت منو دادی تو دست خیابون
منو میکشی جای دوتامون