اشتباه‌هایی که باعث شد آتش‌نشان‌ها به جای تقدیر، تشییع شوند
بررسی علمی فاجعه‌ای که می‌توانست یک حادثه ساده باشد
دانش > دانش‌های بنیادی – شاید اگر امروز زنده بودند مراسمی برایشان برگزار می‌شد تا حداقل با چند کلمه از شجاعت‌شان در نجات هر روزه جان‌مان تشکر کنیم،برایشان دست بزنیم،تشویق‌شان کنیم و به جای گل گذاشتن روی ماشین نیمه سوخته‌شان کاری کنیم که با دسته گلی به کنار خانواده‌هایشان بازگردند. امروز اما چرا به جای مراسم تقدیر آتش‌نشان‌ها مراسم تشییع برگزار می‌شود و چه کسی مقصر است؟
به گزارش خبرهدف،همیشه به نظرمان همه هشدارها شوخی هستند،ازکپسول ساده آتش‌نشانی تا یادگرفتن کمک‌های اولیه. انگار همیشه اتفاق و حادثه برای همسایه است. شاید هیچ وقت فکر نمی‌کنیم که یک حادثه کوچک می‌تواند به راحتی تبدیل به فاجعه شود و آتش‌نشان‌ها مثل پلاسکو زیر آوار تقصیرهای ما باقی بمانند. شاید اگر به فکر بودیم،اگر از قبل آماده بودیم،تجهیزات لازم را داشتیم،ایمنی را رعایت می‌کردیم،مدیریت بحران را درست اجرا می‌کردیم و شاید اگر جان‌مان را به مال ترجیح می‌دادیم آتش‌سوزی پلاسکو تنها یک خبر ساده حوادث بود و پیکر ۱۶ آتش‌نشان به خاک سپرده نمی‌شد.
پیش‌بینی نکردن رفتار سازه
طولانی شدن آتش سوزی و وجود مقادیر زیادی پارچه و مواد قابل اشتعال، باعث گرم شدن بیش از حد سازه فلزی و رسیدن آن به دمای بحرانی شد. به این ترتیب سازه دیگر قادر نبوده تا در برابر باری که بر آن وارد می‌شده، مقاومت کند. پلاسکو اما اولین و آخرین سازه فولادی جهان که دچار آتش‌سوزی شده نبوده است. رفتار سازه فولادی در مقابل این حجم آتش و مواد قابل اشتعال باید از سوی فرماندهی بحران پیش‌بینی و اقدام لازم درباره آن صورت می‌گرفت.
ساختمان ۱۵ طبقه پلاسکو، در ضلع شرقی چهارراه استانبول تهران، به عنوان اولین سازه های مرتفع و مدرن ایران با اسکلتی فلزی کار ساختش در سال ۱۳۴۱ به پایان رسید. فولاد ساختمانی علیرغم مقاومت و شکل‌پذیری مناسب در دمای محیط، در دماهای بالا به‌شدت دچار افت مقاومت می‌شود. در شرایط آتش‌سوزی، دمای محیط بسته به‌شدت آتش می‌تواند تا 1000 درجه سانتی‌گراد بالا رود،با با افزایش دمای سازه، مقاومت آن به سرعت کاهش می‌کند. فولاد ساختمانی بیش از ۵۰ درصد مقاومت اولیه خود را تا دمای ۶۰۰ درجه سانتی‌گراد از دست می‌دهد. این نمودار به خوبی این مسئله را نشان می‌دهد.مطابق بسیاری از استانداردهای بین المللی از قبیل استاندارد ASTME-119 دمای بحرانی ستونها 538 و تیرها 598 درجه سانتی‌گراد تعریف شده است. این مسئله به معنای این ست که در این دما تیرها و ستون های فلزی حدود نیمی از مقاومت خود را از دست می دهند و به همین خاطر فلزات به کار رفته در ساختمانها در مقابل حریق بسیار آسیب پذیر می‌شوند.