انتقاد یک وکیل دادگستری از برخورد با کودکان بروجردی:

به گزارش خبرگزاری خبرهدف، ماجرای بازداشت و انتشار عكس كودكان دستفروش در شهر بروجرد كه با واكنش‌های زیادی از سوی فعالان مدنی همراه بود، هنوز به نقطه پایان نرسیده و هنوز در شبكه‌های مجازی، عده‌ای از كاربران نسبت به این نوع برخوردها با كودكان كار و خیابان اعتراض می‌كنند.

با این حال، جلسه امروز شورای شهر بروجرد به این موضوع پرداخت و با این كه بعد از حذف عكس این كودكان از كانال تلگرامی شهرداری بروجرد تا امروز، حرفی از این موضوع زده نشده بود، امروز یك پست تلگرامی به این موضوع اختصاص داده شد با این مضمون: «مدیر اداره روابط عمومی شهرداری بروجرد آقای داوود گودرزی خبر داد: در پی انتشار عکس مربوط به نوجوانان متکدی که به صورت سهوی از طریق کانال شهرداری بروجرد صورت گرفت، شهرداری این عمل ناشایست را محکوم کرده و در جلسه روز گذشته بعدازظهر که با حضور سرپرست محترم و معاونین شهرداری برگزار شد با دو نفر از افرادی که بانی این کار بودند به صورت قانونی برخورد به عمل آمد.»

اما مونیكا نادی، وكیل دادگستری می‌گوید كاری كه در حق این كودكان انجام شد از جنبه‌های قانونی قابل بررسی است، با اين حال نباید تنها به برخورد با خاطیان بسنده كرد، بلكه باید به جای پاك كردن صورت‌مساله، به فكر راهكارهای اساسی هم بود و باید مشخص شود چه اقدامی برای بهبود وضعیت زندگی این كودكان كه عزت نفس آنها خدشه‌دار شده، قرار است انجام شود.

گفت‌وگو با این حقوقدان و فعال حقوق كودكان را در ادامه بخوانید:

بعضی از مسئولان شهری بروجرد می‌گویند كودكان آبنبات‌فروش بروجردی، برای مردم مزاحمت ایجاد می‌كرده‌اند و محصولات تاریخ مصرف گذشته می‌فروخته‌اند برای همین چنین برخوردی با آنها انجام شده. از نگاه قانونی، این مجوزی است كه نسبت به جمع‌آوری آنها از سطح شهر به این صورت اقدام شود؟

دستگیری و انتشار عكس كودكان آبنبات‌فروش در شهر بروجرد از دو جنبه قابل بررسی است؛ اول از جهت دستگیری این كودكان و دوم بابت انتشار عكس آنها. در هر دو بعد، این كار خطا بوده و بهانه‌هایی مانند ایجاد مزاحمت برای مردم و فروش اقلام تاریخ مصرف گذشته نمی‌تواند مجوزی برای چنین رفتاری باشد چراكه اولا هنوز این موضوعات ثابت نشده دوما حتی اگر چنین موضوعی وجود داشته باشد، نباید چنین رفتاری انجام می‌شده، ایران به پیمان‌نامه حقوق كودك پیوسته و به موجب این پیمان‌نامه دولت‌ها ملزمند از كودكان حمایت كنند نه این كه آنها را اینطور مورد مواخذه قرار دهند.

بر اساس پیمان‌نامه حقوق كودك، وظیفه دولت‌ها در برابر كودكان چیست؟

باید حمایت‌ها و مراقبت‌های كافی از كودك برای تامین رفاه او داشته باشند و برنامه‌های حمایتی درباره تغذیه، پوشاك و مسكن آنها انجام دهند در حالی كه متاسفانه می‌بینیم‌ به جای این كه به ریشه مشكلات یعنی فقر توجه شود و از این كودكان مراقبت شود، با طرح‌های بی‌حاصلی كه بارها آنها را آزموده‌ایم و نتیجه نداشته‌اند، آنها را دستگیر می‌كنند. این كودكان به بهانه ساماندهی جمع‌آوری و مجازات می‌شوند در حالی كه جرمی به جز فقر و نان‌آور بودن برای خانواده‌هایشان ندارند.

اما گفته می‌شود بعضی از این كودكان در باندهایی عضو هستند كه از آنها سوءاستفاده می‌شود و از سوی خانواده‌شان برای تامین معاش دست به كار در خیابان نمی‌زنند.

هیچ بهانه‌ای برای این كار غیرقانونی پذیرفته نیست. حتی اگر اینطور هم باشد كه آنها در باندهایی عضویت داشته‌اند، باید نسبت به حمایت از آنها اقدام كرد. همانطور كه اشاره كردم طبق پیمان‌نامه دفاع از حقوق كودكان، دولت‌ها ملزمند اقداماتی انجام دهند كه كرامت كودكان را تامین كند اما در این كار، عزت نفس كودكان از بین رفت، مثل مجرمان باسابقه كنار دیوار گذاشته شدند و از آنها عكس گرفته شد و به حریم خصوصی آنها تجاوز شد. ایران باید به این تعهدات بین‌المللی درباره حقوق كودكان پایبند بمان و بگوید چه حمایتی از آنها انجام گرفت به غیر از این كه نوعی كودك آزاری روانی انجام شد و آسیبی به روان و حیثیت و آینده آنها وارد شد؟

مسئولان شهری بروجرد این اتفاق را محكوم و اعلام كرده‌اند با خاطیان برخورد شده. به نظر شما به عنوان فعال حقوق كودكان، چه اقدام دیگری باید انجام شود؟

ببینید، مساله اینجاست كه عكس‌العمل‌های بعدی شدت نامناسب بودن این اقدام را بیشتر كرده است، انگار دستگیری از نظر مسئولین عمل قبیحی تلقی نمی‌شود و صرفا انتشار عكس را نامناسب دانسته‌اند. شورای شهر می‌تواند از نظر حقوقی به این ماجرا ورود پیدا كند و به این تخلف شهرداری رسیدگی كند، در عین حال، به این بپردازد كه وضعیت فعلی این كودكان چطور است نه این كه به حال خودشان رها شده باشند كه بعد به باندهای خلافكار یا كارگاه‌های زیرزمینی كشیده شوند. به نظر می‌رسد بهتر است این تخلف با این بازتاب گسترده اجتماعی از طریق مراجع ذیصلاح مورد رسیدگی قرار بگیرد و تصمیمی گرفته شود كه جنبه پیشگیرانه داشته باشد و طرح‌های ساماندهی كودكان برای یك بار به طور دقیق مورد بررسی قرار بگیرند نه این كه هر روز شاهد برخورد با آنها در شهرهای مختلف به شیوه‌های گوناگون باشیم.