عربستان توهم خود بزرگ بینی دارد

به گزارش خبرگزاری خبرهدف علیرضا اکبری با بیان اینکه اشتباهات محاسباتی سعودی این حکومت را به خروج از مسير منطقي و كنش منطقه اي، سوق داده است، رويكردي كه به ” ايجاد وضعيت بحراني” تا لبه پرتگاه جنگ فراگير فرامنطقه اي، ميتواند منجر شود.

اکبری با اشاره به اینکه حكومت سعودي، سرانجام در پي مقدمه چيني و زمينه سازيها، روابط ديپلماتيك خود را با جمهوري اسلامي ايران قطع کرد و ديپلماتهاي خود را از تهران، فراخواند، اين عمل را نشانه نامطلوبی در روند تحولات آتي امنيتي منطقه دانست و گفت: پر واضح است كه، راهي را كه حكومت سعودي دنبال مي كند، به تركستان است!

این کارشناس مسائل حفظ صلح و امننیت در پاسخ به این سوال که سعودی، ايران، منطقه و جهان را چگونه ارزيابي مي كند كه اينچنين پر مخاطره رفتار مي کند، گفت: اشتباهات حكام سعودي را مي توان در چند فصل ارزيابي كرد:
نخست، سوء برداشت از “توان نظامي خود” و تصور “داشتن قدرت عبور” از يك مخاصمه جدي، با يك قدرت فراتر از طراز منطقه اي که در واقع می توان از آن به یک نوع خودبزرگ بینی یاد کرد.

این کارشناس حوزه امنیت تصور غلط “امكان بسيج” دولتهاي عربي و غير عربي منطقه، و همراه نمودن انها در قمار بزرگ امنيتي خود علیه ایران را دومین ارزیابی غلط سعودی دانست و از تصور غلط احتمال و امكان حمايت و پشتيباني قدرتهاي جهاني، از جنگ افروزي سعودي، تا مرز “گسترش جهاني جنگ” به عنوان سومین فصل یاد کرد.

به گفته علیرضا اکبری برآورد خطا نسبت به “ميزان توانمندي و قدرت راهبردي” جمهوري اسلامي ايران، و تصور امكان “مقاومت و بقاي سعودي” در صورت وقوع “برخورد مستقيم”، با ايران یکی دیگر از اشتباهات کلیدی این رژیم است و پنجمین اشتباه این رژیم اشتباه محاسبه، در خصوص “توان كنترل صحنه بحران”، بعد از تهديد، و قبل از برخورد احتمالي است.

اکبری افزود: نداشتن تحليل و ارزيابي صحيح و واقعي از ” كيفيت و وضعيت روندهاي امنيتي” جاري در سطح منطقه و جهان نیز اشتباه ششم سعودی ها است. دولت سعودي به غلط تصور مي كند، اگر قادر بوده در پروژه داعش، تا حدودي ، منافعي دست و پا كند، و يك ائتلاف نيم بند و ناكام از تعدادي دولت بي انگيزه و دست دوم، فراهم كند، به همان قياس قادر خواهد بود در قواره يك كشور سطح منطقه اي، از عهده يك بحران كنترل شده “ساختگي”، در حد و اندازه “مخاصمه با جمهوری اسلامی ایران برآید.

دانش آموخته مسائل صلح و حفظ صلح هفتمین اشتباه دولت سعودي را اینگونه تبیین کرد که آنها به غلط ، تصور مي كنند، در پي ايجاد يك جريان “تخريبي و انارشيستي” نظير داعش، و راه انداختن يك جنگ بي هويت، در يمن، توانسته اند تا سطح “تفوق نظامي امنيتي” بر كل منطقه، ارتقاء یابند.

اکبری با بیان اینکه رژيم ال سعودی، تصور يا فرض مي كند كه، جمهوری اسلامی ایران، با ورود به فاز اجرايي برجام، در عين حفظ و ارتقاء توانمندي دفاع ملي، و بازسازي مناسبات سياسي اقتصادي خود با قدرتهاي جهاني، مجالي براي تنفس و حضور منطقه اي عربستان سعودي، باقي نخواهد گذاشت، گفت: از این رو حكومت رياض، خود را در نوعي “تنگناي تاريخي خفقان اور” تصور مي كند، كه اگر پيش از عادي سازي روابط و مناسبات جهاني ايران، و بازگشت ايران به موقعيت و منزلت طبيعي خود، “نظام قدرت و امنيت” منطقه را ، از طريق بحران سازي، در لبه پرتگاه يك جنگ بزرك قرار ندهد، ديگر هرگز از سوي منطقه و جهان، جدي گرفته نخواهد شد، و بار ديگر ناچار خواهد بود، در “موقعيت فرودست ” كه وضع طبيعي شبه جزيره العرب است، تا أبد، أسير شود.

به گفته این کارشناس مسائل امنیتی اين تصور و برداشت غلط ، ناشي از احساس لذتي است كه، رژيم ال سعود، در طول بيش از سه دهه گذشته، در پي غيبت ايران و از ناحيه ورود اقتضائي سعودي، به جرگه يك كشور سطح منطقه اي و عدول ايران از “وضعيت راهبردي طبيعي” خود، حس كرده است، این درحالی است که كابوس إتمام دوران لذت بخش “كلانتر خود خوانده منطقه اي”، حكومت ال سعود را، از تعادل خارج كرده است.

علی رضا اکبری در پاسخ به این سوال که آیا مشکلات داخلی عربستان نیز تاثیری در رفتار اخیر این رژیم داشته است یا خیر گفت: سه دسته مشكل أساسي در حوزه داخلي، مزيد بر علت، و تشديد كننده ” ميل به بحران سازي” سعودي ها شده است. نخست، بحران مشروعيت، ناشي از شكاف اجتماعي، و عدم انطباق بافت اجتماعي با ساخت سياسي. دوم، بحران توزيع، هم در سطح حاكميت که منتج از درگيري هاي شديد قدرت، بين نوادگان عبدالعزيزاست و هم در سطح جامعه، ناشي از ديكتاتوري طبقه شاهزادگان و شدت طبقاتي بودن جامعه و سوم، بحران هويت، ناشي از تعارض ميان رويكرد ايدئولوژيك حكومت در عرصه استبداد داخلي و سياست بين الاسلامي و رويكرد ضد ديني و ضد ايدئولوژيك حكومت، در عرصه خصوصي يا تنگناي بقاء.

اکبری با بیان اینکه

15-10-24-162013rtr6xfl

، خود را ناچار مي بيند براي پوشاندن اين نقاط ضعف و تهديدات داخلي ، به فرافكني، و بحران سازي مبادرت كند گفت: از اين رو است كه سعودی براي گريز از سقوط به مرتبه طبيعي ” فرودستي”، در سطح خارجي و منطقه اي، به توسعه ناامني – بوسيله داعش- و ايجاد جنگ و توسعه طلبي – در يمن- مبادرت کرده است.

کارشناس مسائل صلح و صلح سازی در پاسخ به این سوال که آینده این رویکرد عربستان را چگونه ارزیابی می کنید گفت: تصور غلطی که سعودياز خود، منطقه، جهان و جمهوري اسلامي ايران دارد موجب شده، تا ایران را “رقيب قادر به حذف” خود، و خود را نيز، قادر به حدف رقيب ، از چرخه قدرت و امنيت منطقه، و تصرف جايگاه طبيعي ایران بداند. اين نوع نگاه، نه ژئوپاليتيك است، نه ژئو اكونوميك است، و نه ژئواستراتژيك. زيرا، در هر سه نوع نگاه، منطقي نهفته است كه مانع بروز چنين خطاي محاسباتي بزرگي ، مي شود. اين نوع نگاه، نگاهي بيمارگونه است كه، متاسفانه هيچ درماني ندارد بجز، چشيدن طعم تلخ واقعيت. واقعيتي كه بجز رنج بيهوده، نتيجه ديگري نخواهد داشت. مگر اينكه، عقول منطقه، و خردمندان جهان، مسئوليت خود را در امر حفظ ثبات و صلح منطقه و جهان، به ياد اورند، و رژيم ال سعود را، پيش از به اتش كشيدن منطقه و جهان، از اين بيماري ” خطاي راهبردي” نجات بخشند.