- ۳ آبان ۱۳۹۶ , ساعت ۱۲:۳۵
- 362 views
- ثبت یک دیدگاه
- چاپ مطلب
جهانی شدن ادبیات ایران نگاه ملی میخواهد
تقدیمی هدف:
جهانی شدن ادبیات ایران نگاه ملی میخواهد/ وظیفه دولت بسترسازی استمجید قیصری معتقد است برای جهانی شدن ادبیات باید نگاهمان ملی و نه شخصی باشد؛ اگر دولت کاری را نکرد، بخش خصوصی پیش برود و اگر دولت کاری کرد بخش خصوصی هم از آن سود ببرد.
مجید قیصری در گفتگو با خبرنگارهدف با اشاره به اینکه پاشنه آشیل حضور ادبیات ایران در جهان و مراوده جهانیاش مساله کپیرایت و حق مولف است گفت: من در چند دوره از نمایشگاههای جهانی کتاب حضور داشتهام و بر اساس تجربه و آنچه مشاهده کردم به این باور رسیدهام که ما با حرکتهای فردی به جایی نمیرسیم و اگر میخواستیم برسیم باید تا به حال رسیده بودیم. مساله ما امروز قانونی است که هنوز با آن درگیر هستیم و تکلیفمان با آن روشن نیست. باقی ماجرا همه بهانه است.
وی ادامه داد: هر ساله به شکلهای مختلف ناشران و نویسندگان ایرانی در مجامع جهانی حضور پیدا میکنند. یا به صورت شخصی و یا با حمایت دولتی اما مسالهای که برایش فکری نشده این است که تا ما برای مراوده با جهان موضوع و رابطه خودمان با قانون کپیرایت برای انتشار کتاب را مشخص نکنیم و نگوییم حق مولف و ناشر اثر را چگونه تامین میکنیم نمیشود انتظار داشت که حضور ما موفق باشد.
قیصری در ادامه گفت: بر خلاف باور عمومی من بر این باورم که ایجاد این ارتباط و هماهنگ کردن روابط حرفهای و کاری در زمینه ارتباطات ناشران و نویسندگان با هم و برقراری قرارهای منظم کاری برای معرفی نویسندگان وظیفه آژانسهای ادبی و موسسات نشر است. آنها بتوانند در وهله اول با قوانین فعلی طرف دیگر را قانع کنند و در وهله بعدی زمینه و بستر برای پذیرش کپیرایت در نشر را مهیا کنند.
برگزیده جایزه ادبیجلال آلاحمد گفت: به باور من نقش دولت در مراودات ادبی بینالمللی تنها ایجاد بستری است برای اینکه مجموعه نشر ایران بتواند اظهار وجود کند. برای اینکه در عرصه جهانی و با همه اقتضا خود بتواند بگوید که هست و فعال هم هست و حرفهای زیادی برای گفتن دارد.
قیصری ادامه داد: اگر برای این نقش دولت مخالفتی وجود دارد، شاید بد نباشد دولت خودش را از این پروسه بسترسازی کنار بکشد تا بقیه عیار کارشان مشخص شود و ببینیم میتوانند خود بسترساز و معرف مجموعه نشر ایران در جهان باشند؟ به نظر من وقتی دولت بستری فراهم کرده تا ما بتوانیم خودمان را و آنچه در چنته داریم عرضه کنیم به جای نق زدن باید کمی عزم جزمتری برای بهرهبرداری از شرایط داشت.
وی در همین زمینه گفت: اگر کمی عِرق ملی بیشتری در میان ما باشد و با تعصب نگاه کنیم هر راه و قدممان به سمتی خواهد بود که بتواند منافع ملی و نه شخصی ما را تامین کند. به باور من در حضور جهانی نشر و ادبیاتمان نیز باید نگاهمان ملی و نه شخصی باشد اگر دولت کاری را نکرده بخش خصوصی پیش ببرد و اگر دولت کاری کرده بخش خصوصی از آن به نفع نشر ایران بهره ببرد. در یک نگاه ملی باید قبول کنیم که مشکل ما قانونگذاری و نبود شفافیت در زمینه مبادلات بینالمللی نشر است نه مساله دیگری.
نوشتن دیدگاه
شما میتوانید از تصاویر مخصوص خود در قسمت نظرات استفاده نمایید برای اینکار از وب سایت آواتارکمک بگیرید .